زن ذلیلی ممدوح و مذموم

با یه بنده خدایی (آقای ....) سر موضوع "زن‌ذلیلی" یه کل کل درست حسابی داشتیم اون بنده خدا به ما می‌گفت که نباید برای خانمها انقدر تره خورد کرد و حرف از گربه و دم حجله و این حرفا میزد من هم سعی میکردم بگم خدا یه چیزی رو تعیین کرده و یه وظایفی برای مردها در مقابل زن ها قرار داده تو بین حرف ها یاد متن یکی از دوستان سایبریم افتادم و سری به وبلاگ اون دوستمون زدم و مطلب مورد نظر رو مستقیم اینجا برای شما قرار میدم.

امیدوارم که دوستان یا شروع نکنن به خوندن مطلب یا اینکه اگه شروع میکنن به خوندن تا ته مطلب رو برن ........

لینک مطلب اصلی در وبلاگ سرباز صفر جنگ نرم برای حجت الاسلام حسین ابراهیمی

لینک

واژه زن ذلیل یکی از واژه های مورد استفاده در محاورات امروز جامعه ماست که البته مصادیق مختلفی را در بر دارد؛که سعی ما بر این است که بسیار کوتاه نظر روایات را در باب آنچه زن ذلیلی گفته می شود بیان کنیم.

آنچه مشخص است آن است که اسلام دین تعادل و میانه روی به معنای صحیح آن است بدان معنا که مشخصا در باب زن نه افراطها را امضا و تایید می کند و نه تفریط ها را ،نه زن را تا آنجا پایین می آورد چنان که در اقوام گذشته یا در نگاه ابزاری و برده داری مدرن دنیای غرب مرسوم است و نه تا آنجا بالا می برد که زن در مقام عمل معبود و اله بشر محسوب شود.

زن ذلیلی ممدوح

اما آنچه گاها در مورد برخی مرد ها به عنوان زن ذلیلی مطرح می شود و مورد طعن وتمسخر واقع می شود در برخی موارد در اصل رفتار بسیار مثبی است و مورد تایید عقل و شرع نیز می باشد؛ از آن جمله می توان به ابراز محبت به زن و یا صبر در مقابل او اشاره کرد که ایندو از رموز تحکیم و پایداری روابط خانوادگی می باشند.

مثلا شخصی که اهل محبت کردن به همسر خویش است و اینکه این محبت را به او ابراز می کند او درست قدم در مسیر دین و تبعیت از فرامین معصومین علیه السلام گذاشته و عمل او بسیار ممدوح و پسندیده است چون از یک انسان مسلمان و مومن غیر از آن انتظار نمی رود که به زنی که نماد لطافت و عاشق محبت است محبت نماید و این سرمایه عظیم را برای تحکیم روابطش در قلب همسرش برای خود ذخیره نماید،سرمایه ای که تا پایان زنگی مشترک می تواند از برکات آن در جهت خود و فرزندانش بهره گیرد.

واما صبر در مورد زنی که مثلا با شوهر خود بد دهنی می کند و یا اصطلاحا اهل غر زدن است نشانه ایمان است و دین اسلام هیچ گاه مقابله به مثل را در این زمان برای مرد تجویز نمی نماید بلکه استفاده از معجزه اخلاق حسنه و صبر را توصیه می کند که در بسیاری از موارد اینگونه می توان فرد مقابل را از کجراهه به راه آورد و زندگی مشترک را که یک بنای الهی است حفظ نمود پس اگر به این عمل هم زن ذلیلی اطلاق شود این دلیل بر منفی بودن این عمل نیست بلکه این عمل بسیار عمل مثبتی بوده و مورد تایید و تمجید عقل و شرع می باشد و مطمئنا جایگاه چنین شخصی چه مرد و چه زن در بهشت خداوند بزرگ می باشد.

زن ذلیلی مذموم

در احادیث وارد شده که خدا لعنت کند مردی را که سخن زنش گوش کند و بدان جامه عمل بپوشاند! همانطور که شما هم تعجب کردید مخاطب امام علیه السلام هم گویا تعجب نموده از دامنه این لعنت سوال می کند که امام علیه السلام جواب می دهند که...در لباسهای نازک و بدن نما که برایش بخرد تابدان وسیله خود را برای نامحرمان زینت کند! 

آنچه در مورد زن وضوح دارد نیاز مرد به زن در باب مسائل عاطفی و جنسی است که این نیاز و وابستگی گاهی بدانجا می رسد که سیطره زن بر مرد کامل می شود و در اینجا هر در خواستی که زن از مرد داشته باشد اعم از مشروع و نامشروع مرد چاره ای برای خود جز تبعیت و موافقت نمی بیند و استقلالی حتی در مورد خواسته های نامقبول زنش ندارد و این مرد به طور قطع همان زن ذلیلی است که طبق روایات مذموم و بلکه ملعون است و هیچ گاه بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.

در احادیث نبوی حدیث معروفی وجود دارد که می فرماید: "شاوروهن و خالفوهن" که حضرت علامه سید محمد حسین فضل الله در کتابی که با عنوان "اسلام،زن و جستاری تازه" دارند (که ترجمه کتاب ایشان است) این حدیث را می آورند و مقصود واقعی آنرا روشن می کنند ، خلاصه مطلب ایشان آن است که معنای ظاهری این حدیث مقصود نیست چه آنکه افراد زیادی با دستاویز قرار دادن آن در مورد زنان دچار اشتباه و افراط گشته اند،بلکه منظور آن است که مرد استقلال خودش را در تصمیم گیری از دست ندهد و مطیع مطلق زن خود نباشد بلکه گاهی با او مخالفت کند که صرف این مخالفت مصلحت دارد -البته با پیش فرض عمل درست بر طبق دستورات دین- چون مرد بداند که مجبور و زبون در مقابل پذیرش درخواستهای نامعقول و نامشروع زن نیست.

و زن نیز بر بیان چنین درخواست هایی جرات پیدا نکند با این معنا حتی ایشان حدیث دیگری از امیر المومنین می آوردن که ایشان می فرمایند: "لا تطیعوهن بالمعروف کی لا یطمعن فی المنکر" یعنی گاهی حتی به ظاهر با تصمیمات و سخنان او در مورد کارهای نیک مخالفت کند و او را به اطاعت از سخنانش عادت ندهد به طوری که این کار اطاعت از خود زن به شمار آید و او با چنین گمانی به آنجا برساند تا با سوء استفاده از اهرم عاطفی و جنسی ،شوهرش را به کار ناپسندی واراد کند.

بنابر این محبت و صبر در مورد زن ممدوح است تا آنجایی که خط قرمز ها و حدود شرعی و عقلی و الهی حفظ شود و تا اینجا این امور ممدوح و مورد تاییدند ولی نباید این امور طوری باشند که برای تعدی به حدود الهی زمینه سازی نمایند و موجب خسران و تباهی مرد و دوری او از بهشت رضوان خدای بزرگ شوند.